Aslı Tunç ile Yunanistan

Yunanistan sohbetlerimizin ikincisi artık hem Türkiye’de hem de Yunanistan’da tanınan bir dostla, Aslı Tunç ile devam ediyor. İlk kitabı olan Ardımda Bıraktığım Şehir, geçtiğimiz günlerde Yunanca’ya çevrildi ve Yunanistan’da da okurla buluştu. Yani onun için de iki yaka arasında bolca gidip gelenlerden diyebiliriz 😊 Hikayesini dinlemek ve şahane Yunanistan anılarına uzanmak için, lafı uzatmadan sizi kendisiyle baş başa bırakıyorum. Hepinize keyifli okumalar 😊

Merhaba. Öncelikle sohbet talebimi kabul ettiğiniz için teşekkür ederim. Başlangıç olarak, bize kısaca kendinizi tanıtabilir misiniz? Aslı Tunç kimdir? Sıradan bir günü nasıl geçer?

Epsilon Yayınevi’nde yayın yönetmeniyim. Aynı zamanda yayınevinin yazarlarından biriyim. Şehirlere yazılmış öykülerden oluşan bir öykü kitabım ve bir romanım var. Zaman zaman yetişkin ve çocuk kitapları çevirileri de yapıyorum. Hafta içi sıradan bir günüm; sabah yayınevinde yazar görüşmeleri, dosya değerlendirmeleri ve yayım süreçleriyle ilgilenmekle geçiyor. Taksim gibi İstanbul’un en merkezi bölgelerinden birinde çalıştığım için öğle saatlerinde İstiklal Caddesi’ndeki kafe ve kitapçılara uğramayı seviyorum. Ada ve Türk Alman Kitabevi favorilerim. Yemek ve kahve için ise Ara Cafe müdavimlerindenim. İş çıkışında bazen radyo programım bazen de Yunanca dersim oluyor. Herhangi bir programım yoksa akşamlarımı evde ailemle geçirmeyi tercih ediyorum.

Yunanistan’ı hem tatil hem de iş için oldukça sık ziyaret ediyorsunuz. Şimdiye kadar ülkede nereleri gördünüz?

Atina’dan Ion Denizi tarafına, Dedeağaç’tan Kiklad Adaları’na kadar pek çok yerini gördüm. İlk aklıma gelen yerler; Midilli, Sakız, Parga, Preveze, Lefkada, Tinos, Paros, Tasos, Andros, Mykonos…

Eğer anımsıyorsanız, ilk ziyaretiniz ne zaman ve nereye olmuştu? Ve bu seyahatten zihninize kazınan ilk his neydi?

Yunanistan’la ilk tanıştığım yer Midilli Adası olmuştu. Adaya yanaşırken müthiş heyecanlıydım. Yıllarca Ayvalık kıyılarından gündüzleri dağlarını, gecelerini ışıklarını gördüğüm, hep merak edilen karşı kıyıda olmak başka bir dünyayı keşfetmek gibiydi.

Peki bu ilk seyahatten önce aklınızda nasıl bir Yunanistan tablosu vardı? Yıllar içinde, ziyaretleriniz ve kurduğunuz ilişkilerin de sonrasında zihninizde değişen bir şey oldu mu?

Açıkçası kafamdaki Yunanistan ile tanıştığım Yunanistan arasında pek bir fark yoktu. Ben daima komşuda dostluk ve sevgi ile karşılanacağıma inandım. Belki köklerimizin Selanik’e dayanıyor olmasının da bunda etkisi vardır bilemiyorum…

Gerçekten bu söylediğiniz şey çok özel… Bu hissiyatla hareket eden biriyle sohbet ediyor olmak şahane… Peki Yunanistan seyahatlerinizde başlangıç motivasyonunuz ne oluyor?

Yunanistan seyahatlerim için her daim motive olduğumu ve bazen bir günlüğüne bile olsa gitmekten çok büyük keyif aldığımı söyleyebilirim. Yemekleri, sadeliği, doğallığı ve telaşsızlığı ile çok sevilesi bir ülke. İlk kitabımın Yunanistan’da yayımlanmasından dolayı son dönemde sıklıkla gidip geldiğim için kendimi şanslı sayıyorum.

Yunanistan’ı uzun zamandır ziyaret eden biri olarak, sizce ülkede yıllar içinde neler değişti, neler aynı kaldı? Ve siz bu değişme/değişmeme durumunu nasıl yorumluyorsunuz?

Çok gözle görülür bir değişiklik olduğunu sanmıyorum. Belki de Yunanistan’ı sevme sebeplerimden biri de bu aynı kalma durumu. Aynı sokaklarda dolanıp, aynı lokantanın yıllardır değişmeyen menüsüne göz atıp, on yıl önce yaşadığınız keyfi yaşayabiliyorsunuz. Hatta yemeğin lezzeti bile değişmiyor.

Peki Yunanistan’a seyahat ettiğinizde yapmaktan en keyif aldığınız şey ne oluyor? Yunanistan seyahatlerinizde klasik bir gününüz nasıl başlıyor, nasıl geçiyor?

Yunanistan’da yapmayı en çok sevdiğim şey zamanı yavaşlatmak… Sabahları canımın istediği saatte uyanıp en yakın fırına uğrayıp sıcacık kuluri ya da spanakopitalarla kahvaltı yapıyorum. Yunanistan’da sabah ya da günün herhangi bir saatinde kahve içmeden olmaz. Muhtelif zamanlarda, mevsimine göre freddo cappucino ya da sade kahve içiyorum. Atina’da kalıyorsam mutlaka Psyri ya da Plaka’da bir tur atarım. Stavros Niarchos kültür merkezi ve kütüphanesi de her sefer uğramaya çalıştığım ve bazen çalıştığım, bazense yalnızca kitap okuduğum bir yer. Adalardaysam gün plajlarda ya da adanın keşfedilmeyi bekleyen daracık sokaklarında geçer. Akşamları yemek için denize yakın bir lokanta seçer; mütevazı bir hesap karşılığında tazeliğin, sadeliğin ve lezzetin tadını çıkartırım.

Enfes bir betimleme oldu doğrusu 😊 Peki konusu açılmışken… Yemekler? Yani kuşkusuz Türk ve Yunan mutfaklarında birbirine benzeyen birçok yemek var ama mesela Türk mutfağından aşina olmadığımız ve Yunanistan’da yiyip çok beğendiniz bir yemek var mı?

Yemekler Yunanistan’a gitmek için başlı başına bir sebep olabilir. Mutfaklarımız birbirine çok benziyor ve çoğu yemeğin ismi bile aynı. Lezzet olarak kullanılan tekniklerden dolayı bazı farklar var. Mesela kabak kızartması müthiştir. Benim caciki ile birlikte Yunan mutfağındaki favorim diyebiliriz. Bizde de kabak kızartılır ama ikisi arasında pişirme farkı olduğu için ilk yediğimde çok şaşırmış ve biz neden böyle yapmıyoruz diye düşünmüştüm.

Bu arada Yunanca dersleri aldığınızı biliyorum. Ders almaya karar verişiniz nasıl oldu ve sizce Yunanca nasıl bir dil?

Uzun yıllardır Yunanca öğrenmeye dair bir hevesim vardı. Genel olarak yabancı dillere meraklıyımdır ama Yunanca’nın yeri hep başkaydı. Kitapla ilgili çalışmalar başlayınca ben de derslere başlamak için güzel bir bahane bulmuş oldum. Yunanca zor görünen ama mantığını anlayınca kolay öğrenebilecek bir dil. Benim en çok zorlandığım kısım ise yazı yazabilmek. Neyse ki klavye var 😊

Bir yazar ve yayın yönetmeni olarak, edebiyat hakkında da biraz yorum alalım sizden… Yıllardır Yunan yazarların birçok kitabı Türkçeye çevriliyor. Aynı zamanda Türkçe kitapların da önemli bir kısmı Yunanca baskı yapıyor. Ayrıca son yıllarda özellikle Yunan polisiyesinden güzel kitaplar basıldı Türkiye’de… Siz bu etkileşim hakkında neler söylemek istersiniz?

Yunanistan’da kitapçılarda ya da kütüphanelerde Orhan Pamuk, Ahmet Ümit, Ece Temelkuran gibi yazarların kitaplarıyla karşılaştıkça çok büyük mutluluk duyuyorum. Keza, Türkiye’de Kazancakis’in yeni yayımlanan bir kitabını görünce de aynı heyecanı yaşıyorum. Son dönemde iki ülke edebiyat alanında da birbirini daha yakından tanımaya başladı. Bence okur artık eskisi kadar muhafazakâr değil ve yeni yazarlara, yeni kitaplara daha fazla şans veriyor. Birbirine bu kadar yakın iki kültürün edebiyat alanında da eskiye göre daha yakın olması sevindirici.

Peki Yunanistan’da bir sonraki durağınız neresi olacak?

Şu an için Atina gibi görünüyor.

Sizin özelinizde, Atina’da iş ve tatil iç içe geçmiş gibi görünüyor. Bu yüzden benim için şaşırtıcı bir cevap olmadı diyebilirim  😊 Son olarak size soracağım minik sorulara da kısa kısa cevaplar almayı ümit ediyorum ki Aslı Tunç’un Yunanistan’ını daha net anlayabilelim… 

• Yunanistan’daki favori şehrim… Atina
• Yunanistan’daki favori adam… Paros
• Yunanistan’da yemekten en keyif aldığım yemek… Caciki soslu kabak kızartması
• Yunanistan’da içtiğim en muhteşem içecek/içki… Tabi ki  ouzo
• En sevdiğim Yunanca şarkı… Haris Alexiou-Oi Filoi
• En keyifle okuduğum Yunan yazar/şair… Nikos Kazancakis / Yannis Ritsos
• Kullanmayı en sevdiğim Yunanca kelime… Diakopes (tatil)
• Bence Yunan kültüründeki en etkileyici şey… Özgün oluşu

Bu içten sohbet için size teşekkür etmek istiyorum. Söyleşimizi okuyanların, sohbetimiz içinde bahsi geçtiği için, yazdığınız ve çevirdiğiniz kitapları topluca inceleyebilecekleri bir link de ekliyorum. Eminim herkes için keyifli bir yazı olmuştur. Tekrar teşekkürler 😊 

Instagram @aslituncy

http://www.epsilonyayinevi.com/kisi/asli-tunc.html